درد دل مـا بی‌تـو فـراوان شـده آقـا            دل‌هـا همه امـروز پـریشان شده آقا

بَـد مـی‌گـذرد زنـدگـی مــردم دنـیـا            بی‌تـو هـمۀ سال، زمسـتان شده آقـا

ای باب نجات همگان دست بجُنبان            تو نـیـستی و بَـد شدن آسان شده آقا

آرامـش دنـیای نـفـس گـیر، کجـایی            بدجور جهان بی‌سر و سامان شده آقا

حـال دل بـیـچـارۀ مـا تا تو نـبـاشی            مانند بقیعی است که ویران شده آقا

داده است به ما سوختگان جانِ دوباره            رویای بـقـیعی که چراغـان شده آقا

ای کاش نمی‌ریم و بـبـیـنیم که آنجا            چون کربـبلا یا که خراسان شده آقا